جلسه ۱۰۷ درس خارج فقه استاد فاطمی ۱۷ فروردین ۱۴۰۰

by مدیر مطالب سایت | فروردین 17, 1400 8:14 ق.ظ

بسم الله الرحمن الرحیم

الحمد لله رب العالمین، و صلی الله علی محمد و آله الطاهرین

جلسه ۱۰۷ درس خارج فقه استاد فاطمی حفظه الله

تاریخ: سه شنبه ۱۷ فروردین سال ۱۴۰۰

[کلاس غیرحضوری]

 

درس خارج فقه:

🔸 ادامه بحث فقه قاعده کل کافر نجس

🔸 بررسی طهارت و نجاست سایر فرقه‌های شیعه اثنی عشری

🔸 ملاک طهارت و نجاست این فرقه ها سب و بغض و نصب داشتن و نداشتن به امیرالمؤمنین علی علیه السلام یا بعضی از ائمه معصومین علیهم السلام است اگر بغض و نصب باشد ناصبی و نجس است والا فلا

 

بسم اللّه الرّحمن الرّحیم

تقریر خارج فقه استاد فاطمی ^{حفظه اللّه}

تقریر کننده: حسن جودی حاجی محمودلو

جلسه ۱۰۷     ۱۷/۱/۱۴۰۰

آیا فرقه های شیعه (غیر از شیعه ی اثنی عشری که طاهر هستند)، طاهر هستند؟

آنها نیز مثل شیعیان دوازده امامی طاهر هستند مادامی که گرفتار سبّ، نصب، بغض و عداوت نسبت به یکی از ائمه ^{علیهم السلام} نشده باشند. حکم ناصبی را نیز گفتیم و روایات فراوانی نیز بیان کردیم از جمله این روایت:

فَإِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لَمْ يَخْلُقْ خَلْقاً أَنْجَسَ مِنَ الْكَلْبِ وَ إِنَّ النَّاصِبَ لَنَا أَهْلَ الْبَيْتِ أَنْجَسُ مِنْه‏.[۱][۱]

بنابراین هر مسلمانی چه اعتقاد به ولایت داشته باشد و چه نداشته باشد، همین که بغض ائمه ^{علیهم السلام} را نداشته باشد طاهر است. به این دلیل که اطلاقات ادله ی اسلام بر آن ها جاری می شود. زیرا موضوع این احکام فقط مسلمان بودن است. و اسلام نیز در روایات زیادی از جمله دو روایت ذیل چنین تفسیر شده است:

روایت اول: اسلام تفسیر شده است به شهادت دادن به یگانگی خداوند و رسالت حضرت محمد ^{صلّی الله علیه و آله} و اقرار به وجوب نماز، صوم و زکات و… .[۲][۲]

روایت دوم: … الْإِسْلَامُ هُوَ الظَّاهِرُ الَّذِي عَلَيْهِ النَّاسُ شَهَادَةُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ وَ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ وَ إِقَامُ الصَّلَاةِ وَ إِيتَاءُ الزَّكَاةِ وَ حِجُّ الْبَيْتِ‏ وَ صِيَامُ شَهْرِ رَمَضَانَ فَهَذَا الْإِسْلَامُ وَ قَالَ الْإِيمَانُ مَعْرِفَة.[۳][۳]

اسلام داشتن یک انسان همان ظاهری است که مردم به آن پایبند هستند… .

اما اگر کسی بغض به ائمه ^{علیهم السلام} داشته باشد هرچند اعتقاد به ولایت داشته باشد و یا نداشته باشد، در این صورت ناصبی خواهد بود. به این دلیل که ادله ی دال بر نجاست ناصبی اطلاق دارند و بین کسی که اعتقاد به امامت ائمه ^{علیهم السلام} دارد با کسی که چنین اعتقادی ندارد، فرقی وجود ندارد. در هر دو صورت حکم نواصب بر اینها اطلاق می شود. در این زمینه روایات فراوانی داریم از جمله روایت ذیل:

الْحُسَيْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ الْأَشْعَرِيُّ عَنْ عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ سَعِيدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سَالِمِ بْنِ أَبِي سَلَمَةَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سَعِيدِ بْنِ غَزْوَانَ قَالَ حَدَّثَنِي عَبْدُ اللَّهِ بْنُ الْمُغِيرَةِ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي الْحَسَنِ ^{علیه السلام} إِنَّ لِي جَارَيْنِ أَحَدُهُمَا نَاصِبٌ‏ وَ الْآخَرُ زَيْدِيٌّ وَ لَا بُدَّ مِنْ مُعَاشَرَتِهِمَا فَمَنْ أُعَاشِرُ فَقَالَ هُمَا سِيَّانِ‏ مَنْ كَذَّبَ بِآيَةٍ مِنْ كِتَابِ اللَّهِ فَقَدْ نَبَذَ الْإِسْلَامَ وَرَاءَ ظَهْرِهِ وَ هُوَ الْمُكَذِّبُ بِجَمِيعِ الْقُرْآنِ وَ الْأَنْبِيَاءِ وَ الْمُرْسَلِينَ قَالَ ثُمَّ قَالَ إِنَّ هَذَا نَصَبَ لَكَ وَ هَذَا الزَّيْدِيُّ نَصَبَ لَنَا.[۴][۴]

من به دو همسایه ای مبتلا شده ام که یکی از آنها ناصبی و دیگری زیدی است. چاره ای جز مباشرت با آنها ندارم. با کدامیک از این دو مباشرت کنم؟ حضرت فرمود: این دو  با هم یکسان هستند. کسی که آیه ای از آیات الهی را تکذیب کند، اسلام را پشت سر  انداخته است. و چنین شخصی جمیع آیات الهی قرآن و جمیع انبیا و مرسلین را تکذیب کرده است. سپس فرمود: آن ناصبی، در نزد شما ناصبی است و آن زیدی نیز نسبت به ما ناصبی است.

بحث درباره ی این است که اگر کسی به چند نفر از ائمه ^{علیهم السلام} اعتقاد داشته باشد اما نسبت به امامان دیگر عداوت نداشته باشد نمی توان او را ناصبی به شمار آورد. در این روایت برخی از شرّاح مثل مرحوم مازندرانی فرموده اند که در این جا که حضرت اسم اشاره آورده و فرموده هذا نصب لک و هذا الزیدی نصب لنا، علی الظاهر این شخص زیدی مذهب که مورد اشاره قرار گرفته است نسبت به ائمه ^{علیهم السلام} کینه ورزی نیز داشته است. پس اگر شخصی زیدی باشد که بغض نداشته باشد از حیث طهارت فرقی با سایر مسلمین ندارد.

جمع بندی: اگر فرقه های شیعه نسبت به ائمه ^{علیهم السلام} بغض و کینه نداشته باشند، هیچ مشکلی از این حیث در احکام اسلامی نخواهند داشت.

______________

[۱][۵] علل الشرائع ؛ ج‏۱ ؛ ص۲۹۲

[۲][۶] وَ عَنْهُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ يُونُسَ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ عَنْ عَجْلَانَ أَبِي صَالِحٍ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ ^{علیه السلام} أَوْقِفْنِي عَلَى حُدُودِ الْإِيمَانِ فَقَالَ شَهَادَةُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللَّهِ ^{صلّی الله علیه و آله} وَ الْإِقْرَارُ بِمَا جَاءَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ وَ صَلَاةُ الْخَمْسِ وَ أَدَاءُ الزَّكَاةِ وَ صَوْمُ شَهْرِ رَمَضَانَ وَ حِجُّ الْبَيْتِ وَ وَلَايَةُ وَلِيِّنَا وَ عَدَاوَةُ عَدُوِّنَا وَ الدُّخُولُ مَعَ الصَّادِقِينَ. وسائل الشيعة ؛ ج‏۱ ؛ ص۱۷

[۳][۷] اصول کافی ج ۲ ص۲۴

[۴][۸] الكافي (ط – الإسلامية) ؛ ج‏۸ ؛ ص۲۳۵

 

Source URL: http://ostadfatemi.com/1400/01/17/%d8%ac%d9%84%d8%b3%d9%87-107-%d8%af%d8%b1%d8%b3-%d8%ae%d8%a7%d8%b1%d8%ac-%d9%81%d9%82%d9%87-%d8%a7%d8%b3%d8%aa%d8%a7%d8%af-%d9%81%d8%a7%d8%b7%d9%85%db%8c-17-%d9%81%d8%b1%d9%88%d8%b1%d8%af%db%8c%d9%86/

---